ਪੂਸਾ ਜਵਾਲਾ ਹਰੀ ਮਿਰਚ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਹੈ ਜੋ ਕੀੜਿਆਂ-ਪਤੰਗਿਆ ਪ੍ਰਤੀ ਰੋਧਕ ਹੈ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਔਸਤਨ ਝਾੜ ਲਗਭਗ 34 ਕੁਇੰਟਲ ਪ੍ਰਤੀ ਏਕੜ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਸਮ 130 ਤੋਂ 150 ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਮਿਰਚ ਦੀ ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦੇ ਪੌਦੇ ਬੌਣੇ ਅਤੇ ਝਾੜੀਆਂ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਮਿਰਚ ਹਲਕੇ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਵਾਹਰ ਮਿਰਚ-148 ਹਰੀ ਮਿਰਚ ਦੀ ਕਿਸਮ ਜੋ ਕਿ ਛੇਤੀ ਪੱਕਣ ਵਾਲੀ ਕਿਸਮ ਹੈ। ਇਹ ਥੋੜਾ ਘੱਟ ਮਸਾਲੇਦਾਰ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਇਸ ਮਿਰਚ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇੱਕ ਹੈਕਟੇਅਰ ਵਿੱਚੋਂ 85 ਤੋਂ 100 ਕੁਇੰਟਲ ਹਰੀ ਮਿਰਚ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਇਸ ਨੂੰ ਸੁਕਾ ਲਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ 18 ਤੋਂ 25 ਕੁਇੰਟਲ ਸੁੱਕੀ ਮਿਰਚਾਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਤੇਜਸਵਾਨੀ ਨਾਮ ਦੀ ਹਰੀ ਮਿਰਚ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ, ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਫਲੀਆਂ ਦਰਮਿਆਨੇ ਆਕਾਰ ਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਮਿਰਚ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਲਗਭਗ 10 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ 75 ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕਟਾਈ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਕਿਸਮ ਤੋਂ ਬੰਪਰ ਉਤਪਾਦਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਹਰੀਆਂ ਮਿਰਚਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਇੱਕ ਹੈਕਟੇਅਰ ਤੋਂ 200 ਤੋਂ 250 ਕੁਇੰਟਲ ਤੱਕ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਲਾਲ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪੌਦੇ ਬੌਣੇ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਗੂੜ੍ਹੇ ਹਰੇ ਪੱਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਫਲਾਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਹਰੀ ਮਿਰਚ 100 ਤੋਂ 120 ਕੁਇੰਟਲ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਲਾਲ ਮਿਰਚਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।